Jak zachęcić dziecko do górskich wędrówek? Jak je przekoanć do tego, że aktywność na świeżym powietrzu może być przyjemniejszym sposobem spędzenia wolnego czasu niż oglądanie bajek? Co zrobić, gdy po chwili euforii u Twojego dziecka pojawi się zwątpienie i niechęć do dalszej wędrówki? W tych momentach potrzebne są zarówno motywatory, jak i różnego rodzaju zabawy, które pozwolą dziecku zapomnieć na chwilę o trudach wędrówki i “wyciągnąć” z niej te najprzyjemniejsze momenty.
Wędrówka z niemowlakiem
Mogłoby się wydawać, że górskie wycieczki z niemowlakiem, który wędruje z nami w chuście, czy nosidle pozbawione są jego małych “buntów”. Przecież jak my go niesiemy, to dojdziemy tam, gdzie sobie zaplanowaliśmy. Nic bardziej mylnego! Kilkumiesięczne dzidziuty też mogą mieć bunt na szlaku, a co gorsze wyrażają go tylko i jedynie przez płacz i nie są w stanie nam przekazać żadnej werbalnej informacji, która odpowie nam na pytanie, co im aktualnie nie odpowiada.
Pampers przebrany, dziecko nakarmione, a jednak coś jest nie tak! W naszym przypadku okazało się, że Tosia chce dotknąć świat, który ją otacza! Wystarczyło, że podeszliśmy pod drzewo, a ona mogła wyciągnąć rękę do jego kory… albo pomiziać ją liściem po policzku. Czasami wystarczyło też na chwilę zamilknąć, gdyż nasza mała dama chciała wsłuchać się w szum lasu, wód potoku, czy śpiew ptaków… Tak jej niewiele do szczęścia było potrzebne:)
P.S. Oczywiście, gdy tak małe dziecko się buntuje, koniecznie sprawdźcie jego ułożenie w chuście, czy nosidle. Popełnienie błędu w tej kwestii może skutkować, że nasz mały górski wędrowiec będzie odczuwać dyskomfort, co objawi się po prostu jego płaczem.
Jak zachęcić do górskich wędrówek? Czyli o kreatywności
Gdy dziecko dorasta, pokazanie mu kolejnego drzewa może nie wystarczyć. Musimy go zainteresować czymś bardziej kreatywnym, czymś, co zajmie mu więcej czasu i pozwoli mu na swój sposób przeżywać wycieczkę.
Po pierwsze zaangażuj dziecko w przygotowania do Waszej wyprawy! Zapytaj dziecko, co by chciało jeść podczas wycieczki i przygotujcie razem posiłek. Może dobrym pomysłem będzie zorganizowanie pikniku na górskim szczycie? Daj swojemu dziecku zadanie przygotowania listy niezbędnych rzeczy na taką okoliczność, a następnie pozwól mu wszystko spakować do plecaka. Poza tym weźcie listę rzeczy, które koniecznie musicie zabrać na wyprawę i wyciągnijcie je wspólnie z szafy.
Wytłumacz dziecku, do czego będziecie potrzebować kolejnych elementów górskiego wyposażenia i w jakich sytuacjach będziecie musieli go użyć. Jeśli dziecko jest na tyle duże, by nieść swój plecak, również taki przygotujcie. Włóżcie do niego jego ulubioną maskotkę, małą przekąskę, czy mapę. Świetnie sprawdzi się jakiś element zestawu odkrywcy! Może lupa, lornetka? Wasza Dziecko musi poczuć, że bierze czynny udział w wyprawie, a nie zostało wzięte na nią tylko dlatego, że nie mieliśmy z nim co zrobić.
Czytaj także: Co dzieci jedzą w górach?
Jak zachęcić do górskich wędrówek? Zabawy z mapą
Rocznemu bobasowi możemy pokazać mapę, mnóstwo kolorów na niej i próbować coś wyjaśnić. Szansa, że coś zapamięta? Raczej niewielka, ale chodzi o to, by go oswoić z mapą i uświadomić, że jest to niezwykle ważny element górskiego ekwipunku. W tym miejscu polecamy Wam zainwestować w mapy laminowane. Gwarantujemy Wam, że nasza Tosia wymyślała już przeróżne zabawy z tego typu mapami i jak na razie kończyło się to dla nich dobrze;)
Im dziecko starsze, tym można bardziej zagłębiać się w tajniki mapy. Najłatwiej zacząć od zabawy z kolorami szlaków. Wytłumaczyć co może oznaczać dany kolor, pokazać, którymi kolorami szlaków będziemy wędrować i dać zadanie podczas wycieczki, by tych kolorów pilnować. W podświadomości dziecka przekażemy mu pełną odpowiedzialność za prowadzenie całej grupy podczas wyprawy.
Czytaj także: Kolory szlaków w górach- jakie mają znaczenie?
Z biegiem czasu i kolejnych wypraw oczywiście dobrze jest uczyć dziecko, co określają kolejne oznaczenia na mapach. Przykładowo, pokażmy mu oznaczenie jaskini i tę jaskinię odszukajcie wspólnie w terenie. Gwarantujemy, że zaangażowanie dziecka w jej poszukiwania będzie na wysokim poziomie.
Gdy dziecko wkręci się w górskie łazikowanie, pozwólmy mu samemu znaleźć na mapie punkt, który stanie się celem naszej wycieczki. Pozwólmy wybrać szlak, którym będziemy wędrować, a następnie ruszyć ku przygodzie! Będzie się działo!
Jak zachęcić do górskich wędrówek? Zabawy na szlaku
Nieodłącznym elementem wycieczek z dzieckiem jest ciągłe wymyślanie nowych zabaw. Nam na początku sprawdzała się nauka odgłosów, jakie wydają poszczególne zwierzęta. Dzięki temu Tosia umiała szybciej naśladować słonia niż mówić mama. Z czasem, gdy zobaczyła pieska, to szczekała, a gdy owcę to beczała. Dzięki temu mogliśmy w ten sposób zaabsorbować jej uwagę na kilkadziesiąt minut wędrówki.
Innym sposobem na to, by zająć czymś dziecko, jest śpiewanie wspólnie piosenek. Część śpiewa jedna osoba, kontynuuje druga, itd. Bywa wesoło, śmiesznie, ale i z korzyścią dla rozwoju naszego dzidziuta.
Kolejnym ciekawym pomysłem na zaabsorbowanie uwagi dziecka jest zabawa na spostrzegawczość. Pozwólmy mu znaleźć coś posiadającego określoną cechę, np. kamień w jakimś kształcie, czy jakąś rzecz o danym kolorze. Z pewnością taka zabawa pochłonie Wam trochę czasu, ale czasami o to chodzi, by się nie śpieszyć, a spędzić wspólnie razem czas w pięknych okolicznościach przyrody.
A może spróbować zabaw słownych? Z pewnością znacie zabawę Państwa- Miasta! Wykorzystajcie ją na szlaku! Kto powie pierwszy zwierzę na literę… Albo kto znajdzie pierwszy jakąś rzecz na literę…, itd. Murowane kilkadziesiąt minut na szlaku zajęte;)
Jak zachęcić dziecko do górskich wędrówek? Wybieraj ciekawe szlaki
W polskich coraz częściej powstają szlaki, których tematyka skierowana jest konkretnie pod dzieci. Przykładem takiego szlaku jest Szlak Drewnianych Arbuzów w Górach Sowich. Wędrówkę zaczyna się przy jednej z ławek (będących częścią Szlaku Sowich Ławek) i kontynuje wśród rozrzuconych w leśnej dziczy arbuzów! Na wędrowców czekają także inne niespodzianki. W Beskidzie Śląskim, a konkretnie w okolicy Brennej można wędrować natomiast Szlakiem Utopca. Jest on przepełniony ciekawymi legendami. Gdy natomiast zawitacie w czeskie góry, to koniecznie odszukajcie leśnych samoobsługowych barów.
Warto także wyszukiwać szlaków, na których wyznaczono gry terenowe. Wiele samorządów organizuje w górskich miejscowościach wszelakie gry terenowe. Przed wyjazdem w daną okolicę warto zainteresować się ofertą przygotowaną przez lokalną organizację turystyczną. Możecie natrafić właśnie na jakąś grę terenową, która polega na przejściu trasy pozwalającej odnaleźć jakieś ciekawe obiekty. Przy tym niejednokrotnie należy wykonać szereg zadań. Jeśli takiej gry terenowej nie stworzył nikt na danym obszarze, to możemy ją sami zorganizować. Wystarczy kartka, długopis, trochę wiedzy i dużo wyobraźni.
Jak zachęcić dziecko do górskich wędrówek? Opowiadaj Górskie Legendy
Polskie góry, niezależnie od regionu przesiąknięte są historią, a co za tym idzie licznymi legendami. Warto zapoznać się z nimi przed wyjazdem. Możecie natrafić na legendę o sudeckim Liczyrzepie, Duchach z Turbacza, czy Biesie i Czadzie. Różnych podań i legend jest znacznie więcej i z pewnością mogą one zainteresować Wasze pociechy. Wyobrażacie sobie opowiadać pełną tajemnic legendę i jednocześnie wędrować szlakiem jej bohaterów? Intrygujące? Jeśli dla Was tak, to dla dzieciaków tym bardziej!
Jak zachęcić dziecko do górskich wędrówek? Szukaj motywatorów
Stosowanie różnorodnych motywatorów może zdziałać cuda. Jeśli dziecko ma nakreślony cel, to zdecydowanie chętniej maszeruje ku górze. Co może być motywatorem?
1. Jedzenie w schronisku!
Może banalne, ale obiecanie naleśników, czy pierogów z jagodami w schronisku może okazać się skutecznym pomysłem na zmotywowanie naszej pociechy. Znamy górołazów, którzy mogliby pokusić się o przygotowanie rankingu schronisk z najlepszymi pierogami, naleśnikami, czy szarlotką. I właśnie chęć ich spróbowania, bardzo ich motywuje do wyjścia w góry! Ale uwaga! Przed jakąkolwiek obietnicą sprawdźcie w kilku źródłach (a najlepiej zadzwońcie), czy akurat obiecane danie będzie na Was czekać. Niestety, ale jego brak może skończyć się niemałym dramatem dla Waszego dziecka, a Wy staniecie się mało wiarygodni w kontekście motywowania do kolejnych wędrówek.
2. Odznaki, dyplomy, magnesy i inne pamiątki
W schroniskach bądź innych punktach turystycznych (np. kasach przy wejściu do Parków Narodowych) znajdują się magnesy, znaczki turystyczne, czy różnego rodzaju odznaki. Warto wybrać jeden rodzaj tego typu motywatora, który na każdej wycieczce (oczywiście jeśli tylko będzie można je zakupić) Wasza pociecha dostanie w nagrodę. Duma, z jaką będzie prezentować kolejną odznakę ze zdobytego szczytu w swoim pokoju będzie nie do opisania;) A jak kolekcja będzie skrupulatnie rosła, to gwarantujemy Wam, że dzieciaki same będą Was wyciągać, by zdobyć kolejny jej element!
3. Programy turystyczne
Gdy wędrowanie wejdzie Wam już w krew, to warto zainteresować się szeregiem programów turystycznych, jakie są oferowane przez różne podmioty. Nagrodą za wytrwałość będą kolejne odznaki, które Wasze dziecko może np. przypinać do swojego plecaka. Wystarczy, że zdobędzie jedną, a do kolejnych już będzie samo Was namawiać. Takich programów turystycznych jest całe mnóstwo. Niektóre są organizowane przez PTTK, a inne przez prywatne podmioty. Poniżej przedstawimy kilka z nich, które z jednej strony są dość popularne, a z drugiej bardzo atrakcyjne dla dzieciaków:
- Dziecięca Odznaka Turystyczna: przeznaczona dla dzieci do 10. roku życia. Aby ją uzyskać, wystarczy wziąć udział w 4 różnych wycieczkach realizowanych przynajmniej w dwóch różnych dyscyplinach (np. turystyka piesza, rowerowa, narciarska, kajakowa, itp.). Potwierdzenie tych wycieczek zbieramy w specjalnej książeczce, gdzie dziecko może rysować, wklejać zdjęcia i inne pamiątki z wypraw. Na odznace znajduje się miś.
- Odznaka Turystyczna Miki i Donald: jak sama nazwa mówi, odznaki te mają kształt popularnych bohaterów bajek Disneya- Kaczora Donalda i Myszki Miki. Przeznaczona jest dla dzieci do 12. roku życia. Warunki jej uzyskania są identyczne jak Dziecięcej Odznaki Turystycznej.
- Odznaka Turystyczna Turystyczna Rodzinka: odznaka jest przyznawana za odbycie w ciągu kolejnych 12 miesięcy, przynajmniej 12 wycieczek. Mogą to być wyprawy piesze, rowerowe, czy kajakowe.
- Górska Odznaka Turystyczna PTTK W góry: jest dedykowana dla dzieci między 5., a 7. rokiem życia. Składa się z 3 stopni (brązowej, srebrnej i złotej). Aby je otrzymać, należy zdobywać punkty zgodne z Górską Odznaką Turystyczną PTTK. Jej minusem jest to, że w danym roku kalendarzowym można zdobyć tylko jeden stopień odznaki, bez znaczenia jeśli się zdobyło nawet znacznie więcej punktów.
- Górska Odznaka Turystyczna PTTK: należy zdecydowanie do najbardziej popularnych programów turystycznych. Minusem jej regulaminu jest jednak to, że punkty do niej mogą zdobywać dzieci dopiero po ukończeniu 7. roku życia. Składa się na nią kilka różnych stopni, a każdy z nich można weryfikować tylko raz w roku. Punkty otrzymujemy za przejście każdego kilometra szlaku. Na ich ilość oprócz przebytej odległości składa się także pokonana różnica wysokości. Potwierdzenia wycieczek zbieramy do książeczek, które można zakupić praktycznie w każdym schronisku.
- Klub Zdobywców Koron Górskich RP: to zdecydowanie największy program turystyczny, który oferuje zdobycie koron wszystkich pasm górskich w naszym kraju. Oprócz nich składają się na niego, m.in. Odznaka Dziecięca, Tysięczniki Polskich Gór, czy Tiara Polskich Gór. Wszystkie odznaki można uzyskać w różnych stopniach.
- Korona Gór Polski: program turystyczny, który stale zyskuje na popularności. Odznakę otrzymujemy za zdobycie 28 szczytów, które leżą w różnych pasmach górskich Polski. Z założenia miały to być najwyższe szczyty wszystkich pasm górskich, które są dostępne znakowanym szlakiem turystycznym. Z biegiem czasu, wraz z przeprowadzeniem kolejnych pomiarów okazało się, że niektóre szczyty zaliczane początkowo do KGP nie są najwyższe, jednak postanowiono nie zmieniać pierwotnej listy.
Oprócz powyższych istnieje wiele programów turystycznych o bardziej lokalnym charakterze. Można wśród nich wymienić, m.in. Sudecki Włóczykij, Wielką Koronę Beskidów, czy Koronę Parku Krajobrazowego Gór Opawskich.
Odznaki można także otrzymać za przejście danego szlaku długodystansowego. Co ważne szlaków tych nie trzeba przejść w całości za jednym razem. Można je dzielić na fragmenty i w ten sposób ich przejście również będzie zaliczone. Swoją przygodę z tego typu turystyką warto zacząć od krótszych szlaków, jak np. Mały Szlak Beskidzki, czy Główny Szlak Świętokrzyski. Z pewnością sam fakt ich przejścia może być dla Waszych dzieciaków ogromną frajdą.
Jeśli znalazłeś na naszym blogu poszukiwane przez Ciebie informacje, kolejną inspirację na wycieczkę, czy odpowiedź na nurtujące Ciebie pytanie, to będziemy niezwykle wdzięczni, gdy wrzucisz nam napiwek do naszej blogowej świnki skarbonki (kliknij w poniższy obrazek). Dziękujemy!!!
