Ořešník to szczyt o wysokości 800 m n.p.m. w czeskiej części Gór Izerskich. Wznosi się on dumnie nad miejscowością Hejnice. Dzięki znajdującemu się w najwyższym punkcie drewnianemu krzyżowi jest on łatwo rozpoznawalny. Właśnie punkt widokowy umiejscowiony na Ořešník wzbudza najwięcej emocji wśród turystów. Aby się na niego dostać trzeba pokonać wykute w skale schody. Nie jest to wcale takie łatwe, bo jesteśmy zdani na dość sporą ekspozycję! Kto z Was podejmie się wyzwania i wybierze się na Ořešník?
Ořešník to szczyt, na który prowadzi łatwy i krótki szlak. Z centrum Hejnic dotrzecie na jego wierzchołek po zaledwie 3-kilometrowej wędrówce. Chcąc sobie nieco wydłużyć przygodę z Górami Izerskimi warto rozważyć podejście do leżącego nieopodal Ořešník – Sztolpiskiego Wodospadu (cz. Štolpišský vodopád). Dla lubiących dłuższe dystanse można się pokusić również o podejście na Południowe Kamienie (cz. Polední kameny), czy pod robiący ogromne wrażenie – wodospad Czarnego Potoku.
Hejnice – tu rozpoczynamy wędrówkę na Ořešník
Hejnice to bardzo przyjemna miejscowość położona w Górach Izerskich. Najbardziej rozpoznawalnym i znanym obiektem w mieście jest Bazylika Nawiedzenia Marii Panny. Miejsce to jest jest odwiedzane przez pielgrzymów z Czech, jak i Polski. Bazylika została wzniesiona w miejscu, gdzie w XIII wieku pewien ubogi mieszkaniec Hejnic modlił się o uzdrowienie dla swojej żony oraz córek. Modlitwy zostały wysłuchane, a do Hejnic zaczęli przyjeżdżać pierwsi pielgrzymi. Również oni chcieli się modlić o wstawiennictwo Maryi.
Już w XIII wieku postawiono tu pierwszą świątynię. Wraz ze zwiększającym się ruchem pielgrzymkowym, rozbudowywano również kościół. Kościół został generalnie przebudowany w latach 1722-1759. Zyskał on wtedy swój wyjątkowy barokowy charakter. Przebudowy dokonali franciszkanie. Wybudowali oni również sporych rozmiarów klasztor. Oni także wznieśli drewniany krzyż na szczycie Ořešník, który jest celem naszej dzisiejszej wędrówki.
Czerwonym szlakiem na Ořešník
Na centralnym placu Hejnic, tuż przed bazyliką odnajdujemy oznaczenia czerwonego szlaku. To właśnie z nim będziemy wędrować na Ořešník. Początkowo prowadzi on przez uliczki miasteczka, by po zaledwie 10 minutach przenieść się na ścieżkę wiodącą wśród łąk. Możemy się rozglądać dookoła, bo naszym oczom ukazuje się widok na Smrek z wieżą widokową, czy niezwykle widokowe Południowe Kamienie. Następnie ścieżka robi się coraz to bardziej stroma…
Idzie się nią, jednak bardzo przyjemnie. Lekko wznosząca się ścieżka wśród buczynowego lasu. W nim natomiast rozrzuconych mnóstwo ostańców skalnych. A im jesteśmy wyżej, tym są większe i jest ich więcej! A to oznacza, że cel naszej wędrówki jest już niedaleko. Po ok. 2,5 kilometrach marszu docieramy do skrzyżowania dróg. Aby dotrzeć do punktu widokowego Ořešník musimy skręcić w prawo i tak też czynimy.
Ořešník – punkt widokowy dla osób bez lęku wysokości!
Na punkt widokowy pozostaje nam 500 metrów. Wiodą one wśród skalnych ostańców. Między niektórymi musimy się nieco poprzeciskać. Na samym końcu jest i on! Ořešník! To ostaniec, na którym ulokowano punkt widokowy. W celu dostanie się na jego najwyższy punkt musimy pokonać schody wykute w skale. Uwaga! Ich pokonanie wiąże się ze sporą ekspozycją! I nie pomagają nawet metalowe barierki wyznaczające drogę. Ogromna przestrzeń, jaka nas otacza robi ogromne wrażenie! P.S. Większe plecaki i kijki trekkingowe warto zostawić na dole, pod skałą. W czasie wejścia i zejścia będą one tylko przeszkadzać.
I oto jesteśmy! Ořešník zachwyca swoją wyjątkowością. A na czym ona polega? Widoki jakie się stąd rozpościerają obejmują bardzo szeroką panoramę! Widoczny nie tylko jest sąsiedni Smrek i leżące pod nami Hejnice. Zapatrzyć się możemy na Góry Łużyckie, Bogatynię z elektrownią Turów, a także Frydlant, czyli jedną z większych miejscowości w regionie. Na szczycie Ořešník stoi wspomniany już przez nas dzisiaj drewniany krzyż. Wzniesiono go w 1813 roku. Dokonali tego franciszkanie z klasztoru w Hejnicach. Od 1819 roku jest on poświęcony dwóm zakonnikom, którzy przybyli na Ořešník, by go odnowić. Niestety obaj spadli w przepaść. Miejsca na punkcie widokowym Ořešník nie ma zbyt wiele, dlatego będąc tutaj należy być bardzo ostrożnym.
Z Ořešníka na wodospad Velký Štolpich
Po zachwycie nad pięknem Ořešníka wracamy do skrzyżowania ścieżek, na którym już byliśmy. Stąd możemy wrócić do punktu startu lub wędrować dalej. Kolejnym naszym przystankiem będzie wodospad Velký Štolpich (Wodospad Sztolpiski). Szlak prowadzący do niego jest łatwy i bardzo przyjemny. Od rozejścia ścieżek przy Ořešníku dotrzemy do niego po 1,5-kilometrowej wędrówce. W większości prowadzi ona po “płaskim”. Niewielkie przewyższenie, piękny las i co chwile mijane formacje skalne. Można się poczuć, jak nie w Górach Izerskich! Tuż przed wodospadem nasz szlak zaczyna opadać w dół. Schodzimy zakosami i tracimy na wysokości. Wszystko po to, by móc ujrzeć wodospad z dołu. A robi on z tej perspektywy ogromne wrażenie!
Wodospad Velký Štolpich
Wodospad Velký Štolpich możemy oglądać zarówno z dołu, jak i z góry. W dolnej części czeka na nas ławeczka i punkt widokowy odgrodzony barierką. Na nasze oko to jednak ona zbyt wiele nie chroni. Trzeba być bardzo uważnym stawiając każdy kolejny krok. Szlak wiedzie następnie stromo do góry, czasami prowadząc po schodkach. W ten sposób docieramy do drewnianego mostku. Stojąc na nim możemy spoglądać na wodospad Velký Štolpich z góry.
Po zejściu z mostku mamy dwie możliwości na kontynuowanie wycieczki. Możemy pójść w prawo i Štolpišską cestą wrócić do Hejnic zataczając ok. 10-kilometrową pętlę. Druga opcja to skręt w lewo i marsz ku rezerwacie przyrody a Čihadle, na szczyt Izera, bądź ku wspaniałym Południowym Kamieniom. Dla wielbiących wodospady dobrym kierunkiem będzie udanie się pod wodospad na Czarnym Potoku. To najwyższy wodospad w całych Górach Izerskich. Jest tutaj w czym wybierać!
Jeśli znalazłeś na naszym blogu poszukiwane przez Ciebie informacje, kolejną inspirację na wycieczkę, czy odpowiedź na nurtujące Ciebie pytanie, to będziemy niezwykle wdzięczni, gdy wrzucisz nam napiwek do naszej blogowej świnki skarbonki (kliknij w poniższy obrazek). Dziękujemy!!!
