Mała Rawka to bieszczadzki szczyt wznoszący się na wysokość 1272 m n.p.m. Rozpościera się z niego wyjątkowo malownicza panorama obejmująca swym zasięgiem Tarnicę, Szeroki Wierch, Połoninę Caryńską oraz Wetlińską, a także pasmo graniczne. Najkrótszy szlak na Małą Rawkę prowadzi z Przełęczy Wyżniańskiej (872 m n.p.m.). Spokojnym tempem można z niej dostać się na szczyt już w 90 minut. Przez to Mała Rawka jest szczytem chętnie odwiedzanym przez turystów, dlatego w sezonie może być tutaj dość tłoczno. My, na Małą Rawkę wybraliśmy się popołudniem, by móc oglądać tutejsze połoniny w czasie magicznej Złotej Godziny.
Mała Rawka- skąd rozpocząć wędrówkę?
My wycieczkę na Małą Rawkę rozpoczynamy na Przełęczy Wyżniańskiej. Znajduje się ona na wysokości 872 m n.p.m. na drodze wojewódzkiej nr 897 (Duża Pętla Bieszczadzka) pomiędzy Brzegami Górnymi a Ustrzykami Górnymi. Funkcjonuje tutaj sporej wielkości parking, którego zarządcą jest Bieszczadzki Park Narodowy. Obowiązuje tu opłata postojowa. Przy parkingu znajduje się wiata, a także bezpłatne toalety.
Z parkingu na Przełęczy Wyżniańskiej można się udać na Połoninę Caryńską lub na Małą Rawkę.
Bacówka pod Małą Rawką- pierwszy przystanek na trasie
Z Przełęczy Wyżniańskiej na Małą Rawkę prowadzi szlak o kolorze zielonym. Jeśli wierzyć szlakowskazom to na szczycie powinniśmy zameldować się po ok. 90 minutach wędrówki. Początkowo idziemy szeroką, bardzo wygodną drogą, która przebiega wśród bieszczadzkich łąk. Dzięki temu możemy spoglądać na przepiękną panoramę, w której role główne odgrywają: Połonina Caryńska, Połonina Wetlińska, a także Tarnica. Tosia ciągle krzyczy “wow”, więc gwarantujemy Wam, że jest tutaj naprawdę przepięknie. Po ok. 15 minutach wędrówki w takich okolicznościach przyrody docieramy do Bacówki PTTK pod Małą Rawką.
Zobacz także: Połonina Wetlińska- opis szlaku
To jedna z trzech bacówek, jakie znajdują się w całych Bieszczadach. Została ona wzniesiona w 1979 roku na wysokości ok. 930 m n.p.m. Od tamtej pory dzielnie służy turystom. P.S. To tutaj zapoczątkowano podawanie naleśników gigant z jagodami i bitą śmietaną, które aktualnie można zjeść w Chacie Wędrowca w Wetlinie. Co ciekawe posiadają one certyfikat produktu lokalnego, więc gwarantujemy Wam, że nigdzie indziej nie zjecie takiego przysmaku.
Kierunek? Mała Rawka!
Spod Bacówki PTTK pod Małą Rawką do celu naszej wędrówki pozostało już zaledwie ok. 75 minut marszu. Początkowo idziemy ścieżką o niewielkim nachyleniu. Przechodzimy przez most i wkraczamy w wyjątkowo piękny buczynowy las. Warto się tutaj rozglądać wokół, gdyż niektóre okazy drzew, jakie tu rosną, mają nawet ok. 300 lat. Prawdziwa, legendarna bieszczadzka puszcza. Zapatrzeni w las, nawet nie zauważamy, jak zaczyna się robić stromo, stromiej i najstromiej! Szlak ten nie należy do łatwych, ale z drugiej strony na niewielkim odcinku, pokonujemy znaczną różnicę wysokości.
Docieramy do charakterystycznego zakrętu w lewo. Oznacza to dla nas chwilę wytchnienia, gdyż szlak przez chwilę trawersuje zbocza Małej Rawki. Nie trwa to zbyt długo, gdyż po chwili skręcamy w prawo i znów idziemy stromo do góry, prosto na wierzchołek. Po ok. godzinie od bacówki drzewa się rozrzedzają, a to oznacza, że do szczytu pozostało nam już niewiele metrów. Dokładnie tyle, ile pokonamy w kilka minut marszu po stromym zboczu. Wysiłek włożony w wędrówkę, jednak się opłacił. Stajemy na szczycie Małej Rawki, z której rozpościera się fantastyczna panorama.
Na szczycie Małej Rawki
Jesteśmy tu późnym popołudniem, dlatego szczyt mamy cały tylko i jedynie dla siebie. Słońce zaczyna się chylić powoli do zachodu, jednak mamy jeszcze sporo czasu, aż zapadnie zmierzch. Spokojnie siadamy na jednej z ławek ulokowanych na szczycie i podziwiamy widoki, jakie się stąd rozpościerają. Widoczne są najwyższe bieszczadzkie szczyty. Najbliżej położona Wielka Rawka, do której mamy zaledwie 15 minut marszu, Tarnica z Szerokim Wierchem, Połonina Caryńska i Wetlińska, a także szczyty słowackie i ukraińskie, których nazw po prostu nie znamy. Jest pięknie, zwłaszcza że zbliża się, tzw. Złota Godzina, w której zachodzące Słońce maluje okolicę na kolor czerwony. Zachodzące Słońce niestety w pewnym momencie chowa nam się za chmurami. Z drugiej strony może to i dobrze, bo jeszcze kusiłoby nas do tego, by zostać i czekać aż schowa się całkowicie za horyzontem. Wówczas jednak zmierzch zaskoczyłby nas w lesie, a taka praktyka na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego jest niezgodna z jego regulaminem.
Schodzimy zatem jeszcze za dnia. Stawiamy uważnie kolejne kroki na stromym zboczu Małej Rawki. Sprawę bardzo ułatwiają zbudowane tutaj drewniane schody, które z jednej strony zabezpieczają glebę przed degradacją, a z drugiej minimalizują ryzyko poślizgnięcia się w czasie schodzenia. Zejście pod bacówkę zajmuje nam ok. 40 minut. Mamy jeszcze czas, by wstąpić na chwilę do środka i napić się herbaty. Z bacówki już bardzo spokojnym marszem schodzimy na Przełęcz Wyżniańską, gdzie zaparkowaliśmy swój samochód.
Jeśli znalazłeś na naszym blogu poszukiwane przez Ciebie informacje, kolejną inspirację na wycieczkę, czy odpowiedź na nurtujące Ciebie pytanie, to będziemy niezwykle wdzięczni, gdy wrzucisz nam napiwek do naszej blogowej świnki skarbonki (kliknij w poniższy obrazek). Dziękujemy!!!
