Leskowiec – szlak, mapa, schronisko [Beskid Mały]

Leskowiec (922 m n.p.m.) to jeden z najbardziej obleganych przez turystów szczytów leżących w Beskidzie Małym. Swoją popularność zawdzięcza przede wszystkim znajdującemu się nieopodal szczytu schronisku PTTK Leskowiec, które tak naprawdę leży pod szczytem Groń Jana Pawła II. Turystów na Leskowiec przyciągają także piękne widoki, jakie rozciągają się z jego wierzchołka.

Skąd zacząć wycieczkę na Leskowiec?

Najkrótszy szlak na Leskowiec prowadzi z Rzyk i tę opcję chcemy Wam szczegółowo przedstawić w niniejszym wpisie. Inne opcje dotarcia na tę górę to wędrówka: 

• czerwonym szlakiem z Przełęczy Kocierskiej, bądź z Krzeszowa; 
• żółtym szlakiem z Targoszowa; 
• zielonym ze Świnnej Poręby; 

Rzyki- tu zaczynamy swoją przygodę z Leskowcem

My, tym razem dysponujemy ograniczonym wolnym czasem i w związku z tym na przygodę z Leskowcem wybieramy najkrótszą opcję, tj. wędrówkę z miejscowości Rzyki, a konkretnie z jej przysiółka- Jagódek. Do Rzyk można dojechać tylko i wyłącznie z Andrychowa. Do tej drugiej miejscowości najłatwiej jest się natomiast dostać drogą krajową nr 52, która przebiega przez jej centrum. Droga ta łączy Kraków z Bielsko-Białą.

Będąc w Rzykach kierujmy się za kierunkowskazami wskazującymi szlak na Leskowiec. W ten sposób trafimy na czarne szlakowskazy, które będą nam towarzyszyć przez większość dnia. Jeśli chodzi o parkingi, to jeden mieszczący ok. 10 samochodów znajduje się tuż przed zakazem wjazdu do lasu. Inne parkingi mieszczą się przy domach prywatnych, a ich koszt to 10 zł za dzień postoju samochodu osobowego.
Zobacz także: Beskid Mały- 10 miejsc, które warto zobaczyć

Którędy na Leskowiec? Szlaki z Rzyk

Z Rzyk na Leskowiec prowadzą dwa szlaki. Jeden to wspomniany wcześniej czarny, którym do schroniska PTTK Leskowiec powinniśmy dotrzeć w niewiele ponad godzinę. Drugi szlak nie ma swojego koloru, a jest oznaczony za pomocą… serduszek. Bo to szlak serduszkowy! Jest on dłuższy od czarnego, ale przez to znacznie łagodniejszy i z tego względu wędrówka nim jest bardzo przyjemna. Czas, jaki trzeba przeznaczyć na jego pokonanie do schroniska to ok. 80 minut.

My, początkowo wędrujemy szlakiem serduszkowym. Idzie się łagodnie wznoszącym się do góry duktem. Stąd wędrówka jest bardzo przyjemna, a dzięki temu, że Tosia zasnęła nam tuż po wyjściu z samochodu, to w końcu mogliśmy spokojnie razem porozmawiać. Taki czas dla nas obojgu jest również bardzo ważny. Nim się nie obejrzeliśmy, po jakiś 20 minutach tuptania do naszej ścieżki dołączył szlak czarny. Ich romans trwał jednak niedługo, gdyż po ok. 200 metrach na Skrzyżowaniu przy Szlaku Białych Serc (708 m n.p.m.) rozdzielają się i od tej pory każdy podąża własną drogą.

My, w tym miejscu żegnamy szlak serduszkowy i wybieramy ten znakowany na czarno. Od samego początku jest on dużo bardziej stromy od tego, którym do tej pory wędrowaliśmy. Trud wędrówki wynagradzają nam jednak piękne widoki obejmujące przede wszystkim Potrójną i Madohorę. Po ok. 50 minutach od opuszczenia ostatnich zabudowań Rzyk meldujemy się na Przełęczy Midowicza (866 m n.p.m.), która rozdziela Leskowiec od Gronia Jana Pawła II.

Czytaj także: Góra Żar- szlak, kolejka

Na Leskowiec!

Z Przełęczy Midowicza skręcamy w prawo i tym samym decydujemy się najpierw na zdobycie Leskowca. Początkowo wędrujemy ścieżką otuloną buczynowym lasem, by po chwili pokonać trochę bardziej strome podejście i tym samym zameldować się na wierzchołku Leskowca. Z Przełęczy Midowicza dojście na szczyt zajęło nam ok. 10 minut. 

Szczyt Leskowca od strony wschodniej jest całkowicie bezleśny, więc z tego powodu jest fantastycznym punktem widokowym na Babią Górę, masyw Policy, Gorce z Turbaczem, Beskid Makowski, a także znajdujące się dalej wierzchołki Tatr Zachodnich, a także charakterystyczne ze stromymi zboczami szczyty Beskidu Wyspowego. Na szczycie Leskowca znajduje się krzyż, a także wiata turystyczna, w której można się schować przed wiatrem i w ten sposób zachwycać się piękną panoramą. Jeśli natomiast zejdziecie nieznacznie w dół nieoznakowaną ścieżkę w kierunku zachodnim, to możecie podejrzeć widoki  na Andrychów, Kotlinę Oświęcimską i Bukowski Groń, który nieśmiało chowa się za drzewami.

Z Leskowcem związana jest ciekawa historia. Otóż w 2004 roku na szczycie odnaleziona zostały kamienne płyty z odciśniętymi w nich stopami. Przypuszcza się, że płyty te miały na celu upamiętnienie wejścia na Leskowiec hrabiego Adama Potockiego i hrabiny Mery Wielopolskiej. Jednak pasterze pracujący w okolicy strącili je w gęstwiny lasu i przez długi okres pozostawały nieodkryte. W związku z tym wydarzeniem Leskowiec był także nazywany Hrabskie Buty. Płyty z odciśniętymi stopami podobno aktualnie znajdują się gdzieś w pobliżu schroniska Leskowiec, jednak nam nie udało się ich zlokalizować.

Schronisko PTTK Leskowiec

Po dłuższej chwili spędzonej na szczycie Leskowca ruszamy po własnych śladach najpierw na Przełęcz Midowicza, a potem do schroniska położonego u stóp Gronia Jana Pawła II (890 m n.p.m.). Wędrujemy fragmentem Małego Szlaku Beskidzkiego, który w całości przeszliśmy w 2018 roku (jeśli chcecie przeczytać więcej na temat tamtej wyprawy, relację z niej znajdziecie TUTAJ).

Schronisko PTTK Leskowiec zostało po raz pierwszy otwarte w 1933 roku. O mały włos, a pod koniec II wojny światowej mogło całkowicie przestać istnieć. Niemieccy żołnierze przyszli do schroniska z rozkazem jego spalenia. Jednak Jan Targosz ówczesny gospodarz schroniska upił ich bimbrem, dzięki czemu schronisko ocalało i możemy cieszyć się nim po dzień dzisiejszy. My wstępujemy w jego progi, by wypić ciepłą herbatę i zagrzać się przed powrotną drogą. Koniecznie wbijamy również kolejną pieczątkę do książeczki Tosi, która dumnie prezentuje ją innym turystom <3.

Ponad schroniskiem znajduje się kaplica poświęcona papieżowi Janowi Pawłowi II. Wszystko przez to, że Leskowiec i okolica była chętnie odwiedzana przez Karola Wojtyłę. Po raz ostatni wędrował tymi szlakami w latach 70. XX wieku, gdy piastował stanowisko kardynała krakowskiego. Właśnie na jego pamiątkę przemianowano szczyt, na którym stoi teraz kaplica. Do 1981 roku nazywał się Jaworzyna, później już upamiętniał swoją nazwą papieża Polaka.

Wracamy do Rzyk

Decydujemy, że do Rzyk wracamy czarnym szlakiem, który jest najkrótszą opcją dotarcia do miejsca startu naszej wycieczki. W tym celu najpierw wracamy na przełęcz Midowicza, a potem stromą ścieżką schodzimy na Skrzyżowanie przy Szlaku Białych Serc i kolejno już prosto za czarnymi szlakowskazami do Rzyk. Zejście zajmuje nam ok. 40 minut. Całość wycieczki zamknęła się nam w 8 kilometrach. Stąd, taka krótką trasę możemy śmiało polecić na rodzinną wędrówkę. W nagrodę otrzymacie przepiękne widoki ze szczytu.

Jeśli znalazłeś na naszym blogu poszukiwane przez Ciebie informacje, kolejną inspirację na wycieczkę, czy odpowiedź na nurtujące Ciebie pytanie, to będziemy niezwykle wdzięczni, gdy wrzucisz nam napiwek do naszej blogowej świnki skarbonki (kliknij w poniższy obrazek). Dziękujemy!!!