Jagodna (977 m n.p.m.) to szczyt zaliczany do Korony Gór Polski (wszystkie nasze wycieczki na kolejne szczyty KGP możecie zobaczyć TUTAJ). Ma ona dwa wierzchołki, z których wyższy- północny (985 m n.p.m.), często zwany Sasanką leży poza szlakiem turystycznym, dlatego nie jest zaliczany do KGP. Do tego zestawienia za to wlicza się niższy o 8 metrów wierzchołek południowy, który od niedawna łatwo zlokalizować, a to ze względu, że na jego szczycie wznosi się wieża widokowa. Tego szczytu jeszcze nie mieliśmy w swoim górskim CV, dlatego postanowiliśmy wyruszyć na jego podbój:) Po raz kolejny na szlaku towarzyszy nam Asia (www.asiaprosto.pl) oraz Piotr z www.outdoorzy.pl, którzy właśnie w Sudetach Wschodnich spędzają swój urlop.
Kierunek? Przełęcz Spalona!
Drugi dzień świąt Bożego Narodzenia, godzina 6 rano, a w naszej sypialni rozbrzmiewa dźwięk budzika. Tak, te nasze górskie wędrówki to już prawdziwy nałóg, bo kto normalny wstaje o tej porze w wolny od pracy dzień. Punktem zbiorczym, w którym mamy się spotkać z Asią i Piotrem, tym razem jest Przełęcz Spalona (788 m n.p.m.). Znajduje się ona 8 kilometrów na zachód od Bystrzycy Kłodzkiej. Na malowniczej, górskiej drodze która wiedzie na przełęcz z tej miejscowości spotykamy 3 młode jelenie, które robią na nas duże wrażenie. Po takich emocjach, kilka minut po 8 jesteśmy już na parkingu w pobliżu schroniska Jagodna (815 m n.p.m.).
Autostrada Sudecka- droga do schroniska Jagodna
Co ciekawe, obok schroniska przebiega, tzw. Autostrada Sudecka. Jest to droga o długości 42 kilometrów łącząca drogę krajową nr 8 (w miejscu zjazdu na Zieleniec), aż do Międzylesia, która została oddana do użytku w 1938 r. Niemcy planowali wybudować tego typu drogę wzdłuż całych Sudetów, jednak ostatecznie powstały tylko dwa jej odcinki. Drugi, to droga łącząca Świeradów Zdrój ze Szklarską Porębą. Według oficjalnych źródeł, Autostrada Sudecka miała ułatwić obywatelom Rzeszy dostanie się do miejscowości turystycznych. Jednak, liczne bunkry, które znajdują się wzdłuż niej, wskazują również na jej militarne znaczenie.
Wybierając się na wycieczki w góry nie zapomnij o dodatkowym ubezpieczeniu, którego koszt na jeden dzień to zaledwie 2- 3 zł! Ubezpieczenie turystyczne możesz znaleźć TUTAJ
Narciarstwo biegowe na Przełęczy Spalonej
Stojąc, pomiędzy schroniskiem, a Autostradą Sudecką spoglądamy na mapę okolicznych szlaków pieszych. Dużego wyboru nie mamy:) Na Jagodną spod schroniska wiedzie niebieski szlak, którym mamy zamiar wędrować. Do pokonania mamy zaledwie 160 metrów przewyższenia, więc zbyt wielkich trudności się nie spodziewamy. Są przecież święta, więc ma to być tylko czysta przyjemność:) Wkraczamy na szeroki dukt, który jest początkiem również dla 4 tras przeznaczonych do narciarstwa biegowego. Po sąsiedzku od schroniska znajduje się ośrodek narciarski, gdzie bez problemu wypożyczycie narty, czy wynajmiecie instruktora. Znajduje się tutaj również niewielki wyciąg narciarski. Śniegu jest niestety dzisiaj niewiele, więc aby skorzystać z zimowej oferty to jeszcze musimy trochę poczekać.
Niebieski szlak- kierunek Jagodna
Niebieski szlak wiodący na szczyt Jagodnej wiedzie głównie szeroką drogą, która służy nie tylko jako trasa narciarstwa biegowego, ale i jako droga rowerowa. Szlak pieszy dwukrotnie zbacza z niej i wiedzie leśnym duktem, co stanowi miłe urozmaicenie, jednak jeśli przegapicie te odbicia, nic się nie stanie- do celu i tak dotrzecie. Czas mija nam na rozmowie o górskich planach i wspomnieniach. Szlak jest nudny, więc poza białym puchem nic innego nie absorbuje naszej uwagi. Dopiero, gdy został nam ostatni kilometr do naszego celu, naszym oczom ukazują się widoki w kierunku wschodnim. Gdzieś tam za chmurami chowa się masyw Czarnej Góry i Śnieżnika. Bliżej spoglądamy na Bystrzycę Kłodzką- miejscowość przez którą rano przejeżdżaliśmy.
Jagodna- wieża widokowa
Po 4 kilometrach marszu i niecałej godzinie pogaduch widzimy ją! czyli nową wieżę widokową! Wysoka na 23 metry, dopiero co wzniesiona wieża widokowa stanęła w miejscu, gdzie przed 110 laty Kłodzkie Towarzystwo Górskie wzniosło 17- metrową tego typu budowlę. Zburzono ją przed wybuchem II wojny światowej, na rzecz wieży triangulacyjnej, która stała na Jagodnej do lat 60. XX w. Czym prędzej wdrapujemy się na umiejscowiony 19 metrów nad ziemią taras widokowy. Widoczność z niego mamy mocno ograniczony. Widzimy Zieleniec i schowaną w chmurze Orlicę. Na chwilę z nich wynurza się za to Velka Destna, na której również niedawno oddano do użytku wieżę widokową (obie wieży powstały z jednego projektu unijnego, w którym uczestniczą zarówno polskie jak i czeskie gminy; podobne wieże widokowe mają jeszcze powstać, m.in. na Kłodzkiej Górze, Orlicy, i Śnieżniku). Z drugiej strony w końcu możemy popatrzeć na Czarną Górę, jednak Śnieżnik nadal szczelnie przykrywają chmury. Na wieży bardzo silnie wieje wiatr, zawiewa też świeżym śniegiem, więc po wykonaniu serii fotografii ewakuujemy się na dół.
23. szczyt do Korony Gór Polski
Pod wieżą widokową robimy jeszcze pamiątkowe zdjęcia przy tabliczce z nazwą, wysokością oraz informacją, że Jagodna należy do KGP. W tym miejscu wspomnimy, że dla nas jest to 23., wspólnie zdobyty szczyt w tym ciekawym zestawieniu, a to oznacza, że do szczęśliwego finału zostało nam tylko 5 wierzchołków. Z Jagodnej na Przełęcz Spaloną wracamy po własnych śladach. Najpierw przyświeca nam Słońce, później prószy śnieg, a na końcu okolicę spowija mgła. To oznacza, że mieliśmy szczęście. W późniejszych godzinach, z nowej wieży widokowej, raczej nie ujrzelibyśmy już żadnej panoramy. Po dwóch godzinach spaceru znów jesteśmy przy schronisku Jagodna, do którego oczywiście, obowiązkowo zaglądamy.
Schronisko Jagodna- miejsce z górskim klimatem
Budynek schroniska został wzniesiony w 1895 roku. i początkowo służył jako gospoda dla pobliskiego zajazdu. W 1927 r. został on przejęty przez Kłodzkie Towarzystwo Górskie, które stworzyło tutaj schronisko górskie. Pod koniec II wojny światowej obiekt zdewastowano, lecz szybko przywrócono jego świetność. Pod koniec lat 60. XX w. nadano mu teraźniejszą nazwę- “Schronisko Jagodna”. Nas schronisko bardzo zauroczyło. Jest klimatycznie, domowo, a uroku temu miejscu dodaje przeszklona weranda, która stanowi część jadalną. Można tutaj oglądać wiele pamiątek z wcześniejszych lat funkcjonowania budynku, oglądać stare zdjęcia, bądź poczytać książkę lub pograć w planszówki ze znajomymi. Naprawdę bardzo ciekawe miejsce, idealne na weekendowy wypad:)
Po tak rozpoczętym dniu, rozstajemy się z Asią i Piotrem, którzy udają się zdobyć najwyższy szczyt Gór Orlickich- Orlicę. My, choć jest dopiero przed 11 rano, musimy wracać do domu- niestety inne obowiązki wzywają.
Jeśli znalazłeś na naszym blogu poszukiwane przez Ciebie informacje, kolejną inspirację na wycieczkę, czy odpowiedź na nurtujące Ciebie pytanie, to będziemy niezwykle wdzięczni, gdy wrzucisz nam napiwek do naszej blogowej świnki skarbonki (kliknij w poniższy obrazek). Dziękujemy!!!
